Allerlei onheilsberichten verschenen in de pers in de aanloop en nasleep van de staking in de havendiensten en loodsen in februari. De haven van Antwerpen werd onlangs voorbijgestoken door die van Hamburg als tweede grootste containerhaven in Europa. De rederij MSC dreigde er mee te vertrekken uit de Antwerpse haven. De concurrentiepositie van de Antwerpse haven (of specifieker het containervervoer) is elke keer het grote argument dat gebruikt wordt om ieder verzet tegen de bulldozerpolitiek de mond te snoeren. Dat is het geval bij de stakingsactie van havenarbeiders, in de discussies rond de Oosterweelverbinding en in het debat (of gebrek daaraan) rond de uitbreiding van de haven ten koste van dorpen als Doel.
De V-SB heeft al betoogd dat het huidige havenbeleid zelf een structureel probleem is. Niet alleen is er een gebrek aan samenwerking tussen de havens in de Schelde-Rijndelta, maar men blijft hopen op groeiende containertraffiek hoewel dat noch economisch noch ecologisch steek houdt. De Antwerpse haven was niet zo lang geleden een industriehaven, waar producten gefabriceerd werden. Door de technologische ontwikkeling gebeurt die productie steeds efficiënter. Het is zelfs mogelijk dat de haven in oppervlakte krimpt en tegelijk productiever wordt. Maar men blijft vasthouden aan het neoliberale model waarbij alle productie wordt uitbesteed aan goedkopere landen (in de zin dat de milieu- en sociale wetten er veel zwakker zijn), waarna die producten dan naar hier verscheept worden. De groeiende containertraffiek wordt geprezen als economische vooruitgang, maar op een perverse manier is het tegendeel waar: de aangroei van containers in onze havens en op onze wegen toont net dat de Europese productieve economie krimpt. Ecologisch is de groei van vrachtvervoer onhoudbaar, maar dat heeft de politieke elite nog nooit tegen gehouden. Economisch is dit echter ook onhoudbaar, want er is reeds een structureel probleem van overproductie en naarmate de reële economie uit Europa wegtrekt, zakt ook de koopkracht van de doorsnee Europeaan, die de geïmporteerde producten moet kopen.
Wat ons betreft is er geen toekomst in de uitbouw van Antwerpen als containerhaven (nieuwe dokken bijbouwen is dan ook volstrekt onzinnig). Wel moet de haven kunnen gemoderniseerd worden en liefst ook gesocialiseerd, op basis van economische, sociale en ecologische duurzaamheid. Tevens moet er een einde komen aan de onzinnige concurrentiestrijd tussen de havens op deze kleine lap grond in West-Europa. Vlaanderen moet het voortouw nemen in een geïntegreerd coöperatief havenbeleid dat alle havens op zijn grondgebied omvat, waarbij ook samengewerkt kan worden met naburige havens zoals die van Rotterdam.
