Omtrent deze tijd zou het Belgische circus weer overgaan tot de uitreiking van een aantal onderscheidingen aan zijn lakeien, waaronder de onderscheiding in de Orde van Leopold II. Het is de zoveelste uiting van de hardnekkigheid waarmee de koloniale en neokoloniale mentaliteit in de kringen van de Belgische elite(s) blijft woekeren. Het zoveelste bewijs van de reële ongevoeligheid van de Belgische elite voor de wonden van het kolonialisme. Misschien wel het ultieme bewijs van de Belgische koloniale erfzonde.
Het ultieme bewijs dat de mooie woorden van Filip I en Alexander De Croo over hun spijt voor het koloniale verleden, over hun gehechtheid aan de democratie, de mensenrechten, etc. een rookgordijn zijn waarachter hun gehechtheid aan de neokoloniale erfenis van Leopold II onverdroten voortduurt. Getuige daarvan ook de absolute minachting van de Belgische elite(s) voor alles wat te maken heeft met het lot van de Congolese eerste minister Lumumba en zijn stoffelijke resten (cf. de vrije tribune van Ludo De Witte in De Morgen dd. 16/06/22).
Terwijl standbeelden en straatnamen van Leopold II courant blijven voorkomen, zijn er nauwelijks monumenten voor de slachtoffers van deze figuur, voor hen die hier vielen in de strijd voor algemeen stemrecht en andere democratische rechten in de Belgische staat, laat staan in toenmalig Belgisch-Congo. Want laat er geen twijfel over bestaan: de elites die de koloniale uitbuiting in Congo Vrijstaat en Belgisch-Congo organiseerden waren dezelfde die ook hier de kapitalistische uitbuiting organiseerden. Voorbije 18 april was het precies 120 jaar geleden dat in Leuven zes Vlaamse arbeiders vermoord werden door de milities van de Belgische elite. Tientallen anderen werden verminkt en verwoond. "In de vroege morgen van de 18e april [1902] liepen tientallen stakende arbeiders ietwat doelloos door de stad. Vanaf 17 uur trokken ze naar het station om meer nieuws te vernemen over de stemming in de Kamer [over de invoering van het algemeen enkelvoudig stemrecht voor mannenk red.]. Een uur later liep een telegram binnen waarin de Leuvense socialistische volksvertegenwoordiger Vanlangendonck hun het teleurstellende nieuws mede deelde: "Herziening verworpen. Tot straks. Kalm! Kalm!" Na een meeting in De Proletaar trokken honderden arbeiders de straat op [...] In de Broekstraat botsten ze op een eenheid van de burgerwacht die vlakbij de Dijlebrug stond opgesteld. Daar klonk het eerste bevel tot vuren. Tientallen betogers vielen gewond op de straatstenen. Vier stierven ter plekke als gevolg van de verwondingen in het achterhoofd. Weggevluchte arbeiders die terug kwamen om de doden en gewonden op te helen, werden met de bajonet op het geweer aangevallen. Imiddels stapte de rest van de betoging de Naamse straat af, de Grote Markt over en de Tiense straat in. Op de hoek van de Muntstraat, vlakbij het partijlokaal van de katholieken, opende de burgerwacht zonder waarschuwing het vuur. Hier vielen twee arbeiders dodelijk getroffen neer. Doden en gewonden werden overgebracht naar De Proletaar, die in een noodhospitaal werd herschapen. [...] De woede van de machthebbers was nauwelijks bekoeld. Gewonden werden van hun bed gehaald en naar de gevangenis gesleept. Anderen vonden tijdig een veilig onderkomen bij boeren op het platteland. Op 17 juni verschenen 14 mensen voor de rechtbank. De beschuldiging luidde: "Opstand met voorbedachten rade." Het parket slaagde er evenwel niet in sporen van een complot te ontdekken. Toch werden vijf arbeiders veroordeeld tot gevangenisstraffen van 3 maanden tot 1 jaar. Tientallen arbeiders en militanten werden na de stakingen ontslagen en dienden uit te wijken naar het Noordfranse industriebekken. De helden die de privilegies van de bezittende klasse met de wapens verdedigd hadden, wachtte een eerbetoon. In aanwezigheid van de koning [Leopold II] spelde de Leuvense minister De Trooz het erekruis voor bewezen diensten op de borst van de luitenant van de burgerwacht." (Uit "Wat zoudt gij zonder 't werkvolk zijn?" Jaak Brepoels, 2e herziene uitgave, Kritak, 1988)
Ziedaar de betekenis van de Orde van Leopold II voor de Vlaamse arbeidersklasse.
