De Vlaams-socialistische Beweging is zeer bezorgd om de gebeurtenissen in Cyprus van de voorbije weken en het heel gevaarlijk precedent dat er werd geschapen. Na de rooftocht van de 'troika' in Ierland en Griekenland wordt nu ook de nationale welvaart van Cyprus aangevallen onder het vals argument van de bestrijding van de crisis. In ruil voor een 'bail-out' van enkele miljarden die vooral de Europese banksector moet in leven houden, wilde de regering van het land onder Europese druk rechtstreeks het spaargeld gaan afromen. Het Cypriotische parlement stemde echter tegen - een haast revolutionaire daad lijkt het en nu is er een politieke crisis op Europees niveau (en kan een volgende ronde chantage en dreigementen beginnen). Het voorstel mag dan door het parlement verworpen zijn, het feit dat het voorgesteld werd is een belangrijke stap in de totale uitholling van de politieke en economische volkssoevereiniteit. In andere landen loopt men nu al met gelijkaardige plannen rond.
Twee argumenten die vooral aan bod komen in de propaganda voor dit Cypriotische 'reddingsplan', zijn dat veel geld in de Cypriotische banksector van de Russische maffia afkomstig is en dat - dixit Herman Van Rompuy - 'de Europese belastingbetaler gespaard moet worden'. Dit excuus van Van Rompuy komt wel heel cynisch over, nu voor de zoveelste keer Europees geld naar de failliete banksector wordt doorgesluisd. Maar ook het argument van de buitenlandse kapitalen in het 'belastingparadijs' Cyprus is misleidend. Dat er maffiageld op de bankrekeningen staat is al lang geweten maar men zweeg zolang de financiële zeepbel van de banksector vette winsten opleverde... nu wordt dit enkel aangehaald om de roof tegen de Cypriotische bevolking te legitimeren. Net zoals de economische plundering van Griekenland werd gelegitimeerd door corruptiepraktijken waar het hele Griekse volk collectief verantwoordelijk werd gesteld. Het eerste voorstel van de regering, een algemene eenmalige belasting van tien procent voor alle spaarrekeningen, werd door de enorme kritiek nog afgezwakt naar een 'progressieve' heffing, waarbij grotere kapitalen enkele procenten meer worden belast dan de kleinere. Dat klinkt mooi en sociaal, maar het lijkt er niet op dat sociale bekommernissen de drijfveer zijn achter deze 'afzwakking', eerder de misschien onverwacht scherpe reactie van de bevolking zelf. Electorale angst zal wellicht de grootste reden zijn waarom zelfs de regeringspartij het voorstel tenslotte in zijn geheel verwierp in het parlement.
Deze roof op het spaargeld van de Cyprioten is een zeer gevaarlijk precedent waardoor er nu geen enkel moreel of politiek bezwaar meer is om het elders in Europa te gaan doen. Dit is de eerste keer dat de Europese politieke leiding zo direct de aanval inzet op de opgebouwde welvaart van de bevolking en ze kon dit alleen maar doen omdat het neoliberaal roofbeleid tegen landen als Griekenland en Ierland relatief vlot verloopt. Het gebrek aan ernstig nationaal verzet geeft de Europese elite het zelfvertrouwen om steeds een stap verder te gaan. En al wordt beweerd dat Cyprus een 'uitzonderlijk' geval is (wat ook werd beweerd van Ierland, Griekenland, IJsland, Spanje, Portugal en Italië), de geest van de directe aanval op de welvaart is nu definitief uit de fles. Het is in dat opzicht ook bijzonder verontrustend dat net nu de Belgische regering met plannen rondloopt om een database aan te leggen van al de spaarrekeningen in België.
Meer en meer wordt duidelijk dat de Europese Unie zoals ze vandaag bestaat een gevaar is voor onze welvaart en voor de democratie. In dat opzicht is het een beetje wrang om minister Bourgeois te horen spreken over 'volledige autonomie' voor Vlaanderen tegen 2014. Autonomie van wie en waarvoor? De autonomie om zonder Waalse bemoeienissen... braaf het beleid uit te voeren dat de EU ons oplegt? Waarin ligt de autonomie juist, als de Europese politiekeleiding landen nu ook al kan dwingen om "eenmalige belastingen" te heffen op ons spaargeld?
