Verontwaardigd en geschokt door de nieuwe terroristische aanslagen in Parijs vrijdagnacht wenst de V-SB haar medeleven te betonen aan alle slachtoffers en de Franse samenleving in rouw. Nauwelijks een dag na de gruwelijke aanslag in Beiroet werd ook Parijs het slachtoffer van een reeks aanslagen. Hoewel het onderzoek nog aan de gang is, wijst alles erop dat het om religieus-fundamentalistische aanslagen gaat met als bedoeling om de samenleving te destabiliseren en wraak te nemen voor de militaire interventie van de Franse staat in het Nabije Oosten.
Dergelijke gebeurtenissen brengen zeer emotionele reacties teweeg en polariseren het debat. Toch is het té gemakkelijk en intellectueel oneerlijk om de verantwoordelijkheid exclusief te leggen bij de moslimgemeenschap en ons te laten meeslepen door de haatberichten die sinds vrijdagavond welig tieren in de sociale media. Dergelijke aanslagen zijn immers een collectief falen van de voltallige gemeenschap en de reguliere politieke partijen die sinds decennia afwisselend aan de macht zijn en er sindsdien maar niet in slaagden te zorgen voor een efficiënte opvang van de migratie van de afgelopen halve eeuw (met een multiculturele, duale maatschappij tot gevolg) en grote groepen jongeren met een migratieachtergrond evenveel mogelijkheden te geven als hun generatiegenoten wier grootouders hier geboren zijn, en waarvan velen uiteindelijk hun toevlucht zoeken in religie.
De V-SB vreest niet alleen het misbruik van de recuperatie van deze feiten door (extreem-)rechtse partijen en bewegingen, maar ook een aanscherping van het politieke beleid, niet alleen in Frankrijk maar in heel Europa.
Met zijn oproep voor 'nationale eenheid' zal de Franse staat alle aandacht afleiden van de sociaaleconomische crisis die hij zelf mee heeft veroorzaakt en de veiligheidsmaatregelen en controles op straat intensifiëren, een beleid dat de burgers niet per definitie ten goede zal komen. Ook de Belgische staat vaardigt onder het mom van veiligheidsmaatregelen beetje bij beetje maatregelen uit om het stakings- en mobiliseringsrecht van burgers en bewegingen in de kiem te smoren - wat uiteindelijk enkel maar het tegenoverstelde zal teweegbrengen en het gevoel van onvrede bij bepaalde groeperingen slechts zal doen toenemen.
Deze aanslagen moeten ten stelligste veroordeeld worden en laat het duidelijk zijn dat godsdienst ten allen tijde ondergeschikt moet zijn aan mensenrechten, onze verworven vrijheden en de gelijkheid van man en vrouw. Maar laat dit ook een oproep zijn voor links zijn om de argumentenstrijd te blijven aangaan tegen de politieke hegemonie én met obscurantistische godsdienstige stromingen. Laten we ook de grote etnische tweedeling in onze maatschappijen onder handen nemen, de voedingsbodem van veel obscurantisten. Laten we ten slotte ook op geopolitiek vlak lessen trekken: de YPG en YPJ (de enige krachten op het terrein die succesvol weerstand bieden aan IS en die een progressief project hebben) ten volle steunen en een einde maken aan de westerse verstrengeling met Turkije, dat IS de hand boven het hoofd houdt, en de Golfstaten, die de fundamentalistische stromingen binnen de islam in Europa en in de wereld sinds jaar en dag sponsoren.
