Sinds de aankondiging van Vlaams minister Ben Weyts dat hij het ritueel slachten op tijdelijke slachtvloeren zal verbieden, komt de discussie omtrent onverdoofd slachten terug in de aandacht; vooral na zijn pleidooi om op termijn iedere vorm van onverdoofd slachten te verbieden.
Volgens de Vlaams-Socialistische Beweging (V-SB) moeten we streven naar een maatschappij die de zwakkeren voldoende beschermt. Niet alleen de kwetsbare mensen, maar ook de dieren. Volgens de V-SB primeren mensen- en dierenrechten boven religieuze rites of culturele tradities.
Het is betreurenswaardig dat deze discussie al te snel ondergesneeuwd raakt onder beschuldigingen van islamofobie of antisemitisme (al mogen we uiteraard niet blind zijn voor het feit dat sommigen de discussie rond ritueel slachten inderdaad hanteren als een middel om de bevolking op te zetten tegen moslims, terwijl zij blind blijven voor ander dierenleed).
Binnen een maatschappij die zorg wil dragen voor de kwetsbaren, mensen en dieren, kan uiteraard geen plaats zijn voor onverdoofd slachten. Maar ook niet voor evenementen waarbij dieren om culturele redenen afgeslacht worden (zoals het stierenvechten binnen de Spaans-Castiliaanse cultuur of het afmaken van grienden binnen de cultuur van de Faeröer).
Dierenwelzijn is uiteraard meer dan de wijze van slachten. Je kan moeilijk spreken van dierenwelzijn als koeien, varkens, kippen,... binnen de commerciële teelt in 'beestachtige' omstandigheden dienen te leven, maar wel verdoofd geslacht worden. Dierenwelzijn heeft oog voor het hele leven van het dier.
We mogen hierbij ook niet uit het oog verliezen dat boeren door de druk van de groothandelaars steeds goedkoper moeten produceren waardoor het moeilijk wordt oog te hebben voor het welzijn van de dieren. Dieren worden in deze industriële productiewijze herleid tot een commercieel handelswaar dat zo goedkoop mogelijk moet geproduceerd worden, en zelfs massaal kan gedumpt worden als er zo meer winst kan worden gemaakt.
Volgens de V-SB is het noodzakelijk om als mens op een andere manier naar de natuur te kijken. De mens is niet de meester van de natuur, niet de meester van de dieren. De mens is louter één onderdeel van de natuur.
