Het voornemen van de Europese Commissie om farmaceutische bedrijven toe te laten reclame te voeren voor hun producten op het internet en in vakbladen, zet de deur open voor een verdere commercialisering van de gezondheidszorg. Een tendens die de Vlaams-Socialistische Beweging (V-SB) resoluut afkeurt.

Dat de gezondheidszorg toe is aan ingrijpende veranderingen is overduidelijk. De zoektocht naar praktische antwoorden waarin de patiÎnten als dusdanig en hun zorgbehoeften centraal staan, is alles behalve eenvoudig en vraagt heel veel tijd en expertise.

Maar daar is de Europese Commissie helemaal niet mee bezig. Liever dan aan de patiÎnten geeft de Commissie een centrale rol aan de farmaceutische industrie. Medicijnen worden zo geen middel waarop iemand recht heeft, maar een marktproduct waarmee winst gemaakt moet worden. De patiÎnten worden zodoende consumenten.

Het spreekt voor zich dat de mensen aangespoord zullen worden om meer geneesmiddelen te gaan gebruiken. Niet enkel als geneesmiddel, maar ook, en meer en meer, als preventief middel tÈgen kwalen. Het gevolg zal in eerste instantie een enorme stijging zijn van de kosten van de gezondheidszorg. Een gedroomd excuus om de financiering ervan te gaan herbekijken, door bijvoorbeeld te bepalen welke geneesmiddelen nog terugbetaald zullen worden en in welke concrete gevallen. Met als bitter resultaat een vergroot risico dat ook mensen met ernstige zorgbehoeften uit de boot vallen.

De Europese Commissie hangt, logischerwijze, een verhaaltje op over de bescherming van de consument. Terwijl het zou moeten gaan over de bescherming van de patiÎnt. En diens beste bescherming is een gezondheidszorg in het belang van het volk, los van alle commerciÎle honger naar winst. Bovendien betwijfelen we sterk dat de communicatie en de controle erop neutraal zullen zijn. Er moet immers een product verkocht geraken. Er zijn trouwens al voorbeelden genoeg van het tegendeel.

Het verbaast de V-SB niet dat de farmaceutische industrie de beslissing toejuicht. Evenmin dat de artsenverenigingen de beslissing net afkeuren. Voor de eersten zijn de patiÎnten een afzetmarkt, voor de tweeden mensen met zorgbehoeften. Dat ook consumentenorganisaties (excusez le mot) hier niet op staan te springen, is ook meer dan logisch.

De Vlaams-Socialistische Beweging (V-SB) grijpt deze gelegenheid niet enkel aan om haar hoop uit te drukken dat er afdoende oppositie zal komen tegen deze voorgestelde richtlijn in het Europees Parlement en de Raad, maar ook om te benadrukken dat zij meent dat de wijze waarop medicijnen in het huidige kapitalisme geproduceerd en verdeeld worden, sowieso een verkeerde aanpak is. Het gaat hier om zaken die beantwoorden aan een menselijk basisrecht en die daarom het best onder publieke controle en beheer dienen te worden gebracht. Wie echter niet zover durft te gaan, maar toch oprecht begaan is met de belangen van de patiÎnt, kan alvast een eerste stap zetten door te pleiten voor de invoering van het (echte) kiwimodel.