Veel Vlamingen zijn niet vertrouwd met de problematiek van de verfransing in de Vlaamse Rand rond Brussel. Zelden of nooit worden zij er mee geconfronteerd, waardoor het belang van de kwestie vaak schromelijk onderschat wordt. Sommige Vlamingen geloven zelfs het fabeltje dat de Franstaligen in de Randgemeenten verdrukt worden door het onverdraagzame Vlaanderen.
In tegenstelling tot wat wel eens gedacht wordt is de voortschrijdende verfransing in het hart van Vlaanderen geen spontaan proces. Het wordt aangedreven vanuit de Franstalige elite in Brussel die haar centrale positie in het Belgische staatsbestel wil bestendigen en versterken. In betere Brusselse kringen wordt het achterlijke, recalcitrante Vlaanderen gezien als het te bestrijden kwaad. Met de oprichting van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest kreeg deze elite daartoe een krachtig instrument in handen. Er werd gepoogd een eigen identiteit te creëren door Brussel voor te stellen als meertalig in het ene geval (wat klopt), of als voor 90% Franstalig (wat niet klopt) in het andere geval; in beide gevallen is de boodschap dat Brussel zéker niets te maken heeft met Vlaanderen. Het hoofddoel blijft Brussel als Franstalige stad te verankeren en weg te snijden uit de Vlaamse ruimte. Terwijl de Vlaamse politiek elke territoriale uitbreiding van het derde gewest afwijst, stimuleert de Franstalige politiek de verfransing op het terrein. Wij moeten onder ogen durven zien dat, indien dit proces zich zo verderzet, het vroeg of laat zal uitdraaien op een dijkbreuk en de vestiging van een Groot-Brussel. In dat geval blijft er van Vlaanderen waarschijnlijk niet veel meer over dan een provincialistisch gewest onder Belgische voogdij.
De inspanningen die de Vlaamse politiek nu doet om het Vlaams karakter van de Rand te bewaren, zijn zielig en nutteloos. Als je weet dat de Franstalige elite in Brussel de motor is achter de verfransing in de Rand, dan moet je weten dat zelfs de splitsing van B-H-V hoogstens een halve oplossing is. De Vlaams-Socialistische Beweging (V-SB) vraagt daarom kordate maatregelen waarbij geraakt wordt aan de macht van de Franstalig-Brussel elite. Zolang hier niets aan verholpen wordt, zullen evenementen als de Gordel nodig zijn en doorgaan, of dat nu in de smaak valt bij bepaalde net-niet-burgemeesters of niet.
