De Vlaams-Socialistische Beweging (V-SB) las met toenemende ergernis de voorstellen van de N-VA voor Brussel, en kent slechts èèn woord om die te beschrijven: apartheid.
Volgens de N-VA zouden de inwoners van Brussel individueel moeten kiezen of ze zich tot de Vlaamse dan wel Franse Gemeenschap bekennen, met alle daaraan verbonden consequenties. Wie voor de Vlaamse Gemeenschap kiest, krijgt allerlei lekkers van de N-VA, zoals een verhoogde kinderbijslag en voorrang bij inschrijvingen in Vlaamse scholen. De V-SB vraagt zich af of deze mensen ook voorrang zullen krijgen bij Vlaamse artsen, of een betere bediening in Vlaamse cafès? Wordt de toegang tot concertzalen die door de Vlaamse Gemeenschap gesubsidiëerd worden voor de anderen duurder?.... De N-VA keert zowaar terug naar de loketten van Nols!
Bovendien zouden deze mensen zich moeten schikken naar de Vlaamse eisen, zo klinkt het bij de Nieuw-Vlaamse Alliantie. Hier schieten woorden ons tekort, tenzij dat deze vereiste ruikt naar fascisme. Want wat gebeurt er met mensen die zich niet schikken naar die Vlaamse eisen? Komen ze dan op een zwarte lijst terecht? Worden hun Vlaamse privileges hen ontnomen? En wat met diegenen die zich noch naar de ëVlaamse eisení, noch naar de ëFranstalige eisení willen of kunnen schikken?
Wat ons evenzeer ergert, is dat de N-VA meent dat met geld werkelijk alles afgekocht kan worden. Lukt het niet met de verplichte inburgeringscursus, dan zal het wel lukken met harde cash. Hiermee wordt dat fameuze ìVlaams burgerschapë simpelweg gekocht. Voor de V-SB getuigt dit van een totaal gebrek aan respect voor de mensen in kwestie. Het maakt de N-VA uiteindelijk niets uit wie ze zijn, hoe ze zich voelen, in welke omstandigheden ze leven. Zolang ze maar vallen voor het slijk van de aarde.
Bovendien vragen we ons af wat er concreet zou gebeuren indien het ene gezinslid kiest voor de Vlaamse Gemeenschap, en het andere voor de Franse Gemeenschap. Wat met hun kinderen?
De N-VA maakt er een karikatuur van. Neemt die partij haar eigen voorstellen wel zelf serieus? Bij de V-SB hopen we alvast van niet. Indien wel, dan zullen we zij aan zij staan met het protest ertegen.
Wat de N-VA wil verkopen als blijk van haar stoere flamingantisme, is immers eigenlijk niets meer dan een zwaktebod. Van institutionalisering van de verfransing gaat men nu naar de betonnering ervan.
Het getuigt ook van de schraalheid van de visie van de N-VA op de Vlaamse natie-uitbouw: in plaats van te proberen mensen om te kopen, wat in het beste geval slechts kan uitmonden in een zeer fragiel succes, zou men beter de Brusselaars (d.i. loontrekkenden, werklozen,..., niet het FDF-volkje) trachten te mobiliseren voor de opbouw van een sociaal Vlaams staatsproject, waarbij ook hun belangen op langere termijn gediend worden (net zoals dat overigens zou moeten gebeuren met de Antwerpse, Gentse, Brugse, Hasseltse,... bevolking).
De V-SB vraagt zich af hoe lang het nog gaat duren eer de N-VA'ers zullen inzien dat er voor Brussel maar èèn structurele oplossing is: afschaffing van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en integratie ervan in Vlaanderen, zodat alle Vlamingen, ook de Brusselaars, gelijk zijn voor dezelfde wet.
