Er gebeuren vandaag speciale dingen in het Belgische Koninkrijk. Er is een op het eerste zicht tegennatuurlijk bondgenootschap van Vlaamse republikeinen en de logebroeders van de PS over de fiscale constructie van de koningin-weduwe en fervent Opus Dei supporter de Spaanse Fabiola Fernanda de las Victorias de Mora y Aragon. De politieke scène stond in rep en roer. Maar wel wat hypocriet. Formeel is er niks mis met de creatieve fiscale constructie van Fabiola, volgens wetten gestemd door diezelfde politieke klasse die nu keffert. Blijkbaar heeft het incident wel een stroomversnelling veroorzaakt om de omvang van de koninklijke dotaties in vraag te stellen, niet in het minst door een publieke opinie die kreunt onder onzekerheid, verarming en armoede en tegelijk ziet hoe superrijken, waaronder de club van Saksen- Coburgs, gespaard worden en er een uitdagende luxueuze levensstijl op blijven nahouden. De oude koningin-weduwe is daarbij een dankbaar slachtoffer: ze geeft aan de politieke klasse wat kunstmatige gemoraliseerde fiksheid, plaatst de nieuwe superrijken verder buiten schot en sust een morrende publieke opinie. Althans dat is de hoop.
Er is nog ander bondgenootschap de jongste dagen aan de oppervlakte gekomen. Minister van Buitenlandse Zaken de Heer Didier Reynders, poogt terug wat meer greep te krijgen op de economische diplomatie door een nieuwe functie te creëren bij Buitenlandse Zaken: de raadgevers in economische diplomatie. Op de Belgische ambassades zouden er ook business councils komen, een lokaal netwerk van economische contacten. Een typische Belgische restauratiepoging. Immers, het aantrekken van buitenlandse investeringen en buitenlandse handel is een bevoegdheid van Vlaanderen en Wallonië. De federale overheid heeft een ondersteunende rol, maar moet het initiatief overlaten aan de twee regionale regeringen, in Vlaanderen aan het “Flanders Investment and Trade”. Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) trok aan de noodrem in het Vlaams Parlement. Hij vreest dat Reynders een doublure wil creëren voor de regionale diplomatie en zo de middelen versnipperd. K. Peeters kreeg de volle steun van de Waalse minister van Buitenlandse Handel Jean- Claude Marcourt (PS).