Er zijn weinig woorden voor. Deze namiddag, 27 maart, verstoorden een 400-tal belgicistische hooligans van de groep 'Casuals United Belgium', een verzameling van hooligans en extreemrechts gespuis van verschillende voetbalclubs die danig wat aanhang heeft op Facebook, de stille wake aan de Brusselse Beurs naar aanleiding van de terreuraanslagen.
De V-SB was getuige van hoe deze bende het Beursplein tijdelijk bezette, nadat het onder begeleiding van de politie naar daar was gebracht, om de rust te verstoren, te roepen, extreemrechtse slogans te scanderen en de fascistische groet bracht zonder enig respect voor het rouwproces van de omstanders.
De politieke reactie en recuperatie bleef niet uit en kan zo niet nog schandelijker genoemd worden. Burgemeester van Brussel Yvan Mayeur liet meteen optekenen dat het (vanzelfsprekend) om Vlaamse hooligans ging, vermits ze met de trein vanuit Vilvoorde naar de hoofdstad geraakt zijn, en dat het dan maar aan Vilvoords burgemeester Bonte was om op te treden. (Dat deze hooligans ook contacten hebben met buitenlandse identitaire groepen en de Waalse neofascisten van Nation laten we in het midden, dit is immers niet de kern van de zaak.) Hans Bonte wees op zijn beurt al gauw naar een vergadering tussen de politiediensten van beide steden die vrijdag had plaatsgevonden en dat alle regels in acht genomen werden. Niemand die blijkbaar stilstaat bij wat er werkelijk gebeurde: hooligans met een duidelijke boodschap van haat en geweld konden probleemloos in de Vlaamse hoofdstad geraken en werden van het Brusselse Noordstation tot het centrum begeleid door politiediensten, waarna diezelfde diensten hen lieten begaan en hen nadien opnieuw naar het station terugdreef. Het argument van dhr. Mayeur dat de Brusselse politie de relzoekers begeleidde om erger te voorkomen, snijdt hier gewoonweg geen hout.
Een onbegrijpelijke gang van zaken die even snel door de gewestelijke politici gerecupereerd werd om hun onschuld uit te schreeuwen en hun woede te uiten in de hoop hun eigen incompetentie te verdoezelen.
In het huidige klimaat van geweld, waar de onderlinge solidariteit tussen alle burgers extra hard op de proef wordt gesteld, is het aan de arbeidersbeweging om hierop te reageren en erop toe te zien dat werkers en werkzoekenden niet de speelbal worden van politieke spelletjes van politici die louter om hun eigen persoon geven. Het is aan haar om zich te organiseren en het voortouw te nemen in het vredesdebat en de strijd tegen vooroordelen en verdeeldheid en voor vrijheid, gelijkheid en veiligheid, op de werkvloer, in het onderwijs en op straat. De V-SB zal haar hierin onvoorwaardelijk steunen.
